Δημιουργικότητα
ΟΤΑΝ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ, ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΙ.
ΟΤΑΝ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ, ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΙ.
Από τον ολάνθιστο κήπο που χαζεύεις περπατώντας, στη γαστρονομική έκπληξη που σου προσφέρει μια νέα συνταγή ως τις τεχνολογικές εφευρέσεις που άλλαξαν για πάντα τη ζωή σου η δημιουργικότητα βρίσκεται παντού. Μέσα σου, έξω σου, γύρω σου. Κάθε πότε βρίσκεις μια νέα απάντηση σ’ ένα ερώτημα και ως άλλος Αρχιμήδης αναφωνείς “Έύρηκα!” ή όποτε σκαρφίζεσαι μια νέα πατέντα να κάνεις το “μερεμέτι” στο σπίτι σου. Είναι εκεί. Ζωοποιός δύναμη που περικλείεται μέσα μας και μας κινητοποιεί να δράσουμε. Τα οφέλη της για την ψυχική υγεία είναι πάρα πολλά:
Μείωση άγχους: Η δημιουργική έκφραση συχνά βοηθά στη μείωση του άγχους και της ψυχικής κόπωσης.
Βελτίωση δεξιότητας επίλυσης προβλημάτων: Η δημιουργικότητα ενισχύει την ικανότητα να βρίσκουμε καινοτόμες λύσεις.
Αύξηση αφοσίωσης και συγκέντρωσης: Όταν ασχολούμαστε με κάτι δημιουργικό, τείνουμε να είμαστε περισσότερο απορροφημένοι και συγκεντρωμένοι, βελτιώνοντας την ικανότητά μας να εστιάζουμε σε στόχους.
Ενίσχυση αυτοπεποίθησης: Η επίτευξη δημιουργικών στόχων μπορεί να αυξήσει την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση.
Αυτοέκφραση: Η δημιουργικότητα προσφέρει έναν τρόπο να εκφράσουμε τα συναισθήματα, τις σκέψεις και τις εμπειρίες μας με μοναδικό και προσωπικό τρόπο.
δημιουργικότητα και προκλήσεις ψυχικής υγείας
Η δημιουργική διαδικασία δεν είναι μια γραμμικά ανοδική πορεία προς την επιτυχία. Συνοδεύεται σε πλήθος περιπτώσεων από άγχος, αμφιβολία, φόβο αποτυχίας, ματαίωση, τελειομανία, μάχη με τις αναβολές και τη διαχείριση χρόνου, απουσία έμπνευσης ή κινήτρου, σύγκριση με άλλους δημιουργούς, εσωτερικές και εξωτερικές επικρίσεις, υπερβολικές προσδοκίες κ.α.
Οι προκλήσεις αυτές είναι τόσες συνηθισμένες που συχνά θεωρούνται σύμφυτες της δημιουργίας και το στερεότυπο του δημιουργού που τις υπομένει υπονομεύοντας την ψυχική του υγεία προς χάριν της υπέρ-επίδοσης κυριαρχεί. Καταραμένοι ποιητές, αυτοκαταστροφικοί ζωγράφοι, “τρελοί” επιστήμονες, εθισμένοι καλλιτέχνες. Η δημιουργικότητα έχει κατά καιρούς συνδεθεί με την παράνοια, τις εξαρτήσεις και την κατάθλιψη.
Στην πραγματικότητα, η εύθραυστη ψυχική υγεία των δημιουργών δεν είναι γεννησιουργός αιτία σπουδαίων επιτευγμάτων, αλλά απόρροια της ελλιπούς κοινωνικής και συναισθηματικής ανάπτυξης και υποστήριξής τους.
Ποιος είσαι;
VS Τι κάνεις;
Είμαι πιανίστας, είμαι αρχιτέκτονας, είμαι ζωγράφος, συγγραφέας, σεφ, εικαστικός, ηθοποιός κ.λ.π. Ας σταματήσουμε κάπου εδώ. Τα παραπάνω επίθετα προσδιορίζουν το τι κάνεις. Όχι το ποιος είσαι. Η ταύτιση μιας ιδιότητας με την ίδια μας την ύπαρξη, όσο καθοριστική και να είναι, θέτει σε κίνδυνο την ευημερία μας. Ξαφνικά στηρίζουμε και μετράμε την αξία μας από τις επιδόσεις μας και όχι βάσει θεμελιωδών αξιών της ανθρώπινης ύπαρξης.
Κάπως έτσι παρατηρούμε ανθρώπους που απομονώνονται κοινωνικά και αφοσιώνονται εμμονικά στην παραγωγή έργου, παραγνωρίζοντας τις υπόλοιπες ανάγκες τους, πολλές φορές, ακόμη και τις βιολογικές. Κόπωση, “φτωχή” διατροφή, ελλιπής σωματική δραστηριότητα είναι μερικά από τα σημάδια παραμέλησης εαυτού στον βωμό του αποτελέσματος. Κι όταν το σώμα τους “προδίδει”, ακολουθεί και το πνεύμα. Και η ψυχή. Και έρχεται η κατάρρευση και ο φαύλος κύκλος.
Η ισορροπία ανάμεσα στην κοινωνικοσυναισθηματική ανάπτυξη, στη σωματική φροντίδα και την καλλιέργεια των ταλέντων και της δημιουργικότητας είναι επιβεβλημένη.
